Ένα μυθιστόρημα γραμμένο σαν παραμύθι, που μιλά κατευθείαν στη καρδιά όσων αποζητούν ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή τους. μια απάντηση και μια διέξοδος στους φόβους, τις αγωνίες και τη μοναξιά μας.
Μιλώντας για τις "σκουριασμένες πανοπλίες" μας που (νομίζουμε πως) μας προφυλάσσουν από τον πόνο τον οποίο μας προξενούν οι άλλοι, ο Ρ. Φίσερ δημιουργεί μια ταξιδιωτική περιπέτεια που οδηγεί τον αναγνώστη στο "γνώθι σαυτόν".
Ένα αλληγορικό μυθιστόρημα σαν παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, σχετικά σύντομο σε έκταση με γλώσσα απλή. Δεν λείπει η δόση του χιούμορ. Ένα μυθιστόρημα αρκετά διδακτικό, με μηνύματα διαχρονικά. Τα λόγια του ξακουστού Μέρλιν κρύβουν άπλετη σοφία και αντέχουν στο πέρασμα των ετών. Οι νότες ψυχολογίας, φιλοσοφίας και αυτοβελτίωσης είναι έντονες και διάσπαρτες (αγάπη για τον εαυτό και τους άλλους, αυτογνωσία κτλ). Χαρακτηριστικό στοιχείο η πανοπλία, η οποία συμβολίζει την άμυνα του εαυτού και την υποτιθέμενη «προστασία». Όμως, καθώς ο ιππότης γνωρίζει την εσωτερική του αλήθεια, αποδέχεται τον εαυτό του και αναλαμβάνει την ευθύνη του, τότε η πανοπλία σιγά σιγά χάνεται. Τώρα πλέον δάκρυζε από ευγνωμοσύνη και χαρά. «Τώρα πλέον ήταν ένα με το σύμπαν….ήταν αγάπη»